نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در طول 8 سال جنگ تحمیلی از نداشتن مهمات دورایستا رنج می برد و بخش عمده تلفات وارده بر ناوگان نهاجا، خصوصا جنگنده های اف 4، به دلیل نبود این مدل تجهیزات مخصوصا موشک های ضد رادار ایجاد شد.
پس از پایان جنگ تحمیلی، جمهوری اسلامی ایران به تعدادی هواپیمای بمب افکن ضربتی سوخوی 24 دست پیدا کرد که این هواپیماها، مزیت خاصی را به نیروی هوایی کشورمان می داد؛ هواپیمای ضربتی با بالهای متغیر که توان پرواز در ارتفاع بسیار پایین و حمله به اهداف استراتژیک دشمن را دارند.
چشم های بینا و همیشه هوشیار نیروهای مسلح کشورمان اگرچه متکی به تجهیزات نبوده و با انبوهی از ابتکارات و پشتوانه تجربیات دفاع مقدس و ایمان به قادر متعال، مشغول خدمت هستند اما استفاده از سامانه های مدرن را نیز به عنوان عنصری مهم در مقابله با دشمن مجهز و قداره کش، مهم می دانند.
طی هفته های اخیر، در دو عرصه مهم دریایی و پدافند هوایی، اخباری از عملیاتی شدن رادارهای جدید منتشر شده که به نظر می رسد ارتقاء قابل توجهی به توان دفاعی نیروهای مسلح ایران خواهد داد. این دو رادار شامل رادارهای عصر و گاما هستند.
«هوانیروز» از آن بخش های جذاب ارتش هاست. تجربه پرواز با بالگرد هم از آن تجربه های شیرین است، اما همه این شیرینی و جذابیت تازمانی است که موشک به سمت ات نیاید! با جنگنده یا پدافند دشمن مواجه نشوی و... امروز سالگرد شهادت شهید علی اکبر شیرودی، است.
حالا 35 سال از روزی که او مظلومانه در ارتفاعات «بازی دراز» دشت ذهاب به شهادت رسید می گذرد و روزنامه خراسان به پاس گرامیداشت مقام این شهید و سایر خلبانان شهید ارتش و هوانیروز و نیز تقدیر از تلاش های این یگان رزمی، در گفت و گو با امیر خلبان «هوشنگ یاری» فرمانده هوانیروز ارتش به فعالیت های این یگان می پردازد.
این بار اما به سراغ بخش های ناگفته یا کمتر گفته شده از ماموریت ها و وظایف این نیرو رفته ایم؛ در جایی وی از حضور پوردستان فرمانده نیروی زمینی ارتش در بالگردی که برای شناسایی مواضع داعش رفته بود سخن می گوید.
یا این که تاکید دارد: «در جریان مبارزات مردمی انقلاب اسلامی، حتی نمونه ای از حضور هوانیروز در سرکوب مردم نداریم». یا ماجرای نقل و انتقال هوگوچاوز رئیس جمهور فقید ونزوئلا به مرزهای عراق در اوج بحران و ناامنی این کشور و یا حتی مسئولیت های این یگان که از جنس دیگری است. مثلا تولد یک سه قلو هنگام انتقال یک مادر حامله به بیمارستان، یا تلاش تیم های پروازی 11 نفره برای این که در عمق دره های دور افتاده بتوانند رای فقط چند نفر از مردم را در انتخابات بگیرند، تا صدای دلنشین پره های بالگرد، وقتی یک مصدوم زیر آوار مانده زلزله آن را می شنود.
نمایشگاه هوایی پاریس امسال 20 ژوئن 2013 در حالی برگزار شد که مانور جنگندهای همه تماشاگران را به حیرت وا داشته بود. این جنگندهای که باعث شده بود تا تماشاگران سر خود را مدام به چپ و راست و بالا چرخش دهند، "بوئینگ" "Boing"، ایرباس" "Airbus"و یا "بمبافکن آمریکایی" نبود بلکه پدیدهای بنام "سوخوی 35" "SU-35" روسی بود.
غرش سوخوی 35 (Sukhoi SU-35 ) با خلبانی "سرگئی بوگدان" که نشان شجاعت از رئیسجمهور اسبق روسیه "دیمتری مدودف" دریافت کرده و یکی از قهرمانان ارتش روسیه است در آسمان پاریس پیچید. نمایش بینظیر نسل چهارم هواپیماهای سوخوي سرفصل روزنامهها را به خود اختصاص داد.
رسانههای غربی نمایشهای منحصر به فرد سوخوی 35 روسی را صحنه به یاد ماندنی نمایش هوایی 2013 پاریس معرفی کردند. ماشین جنگی روسی مانورهای آکروباتيکی را انجام داد که دیگر جنگندههای حاضر در صحنه از انجام آن عاجز بودند. این حرکات نشان داد جنگندههای روسی قابليتهای فوقالعادهای دارند.
جنگنده روسی در رقابت با مشابه خارجی خود یعنی F22 آمریکایی طراحی و ساخته شد. در حالی که به نظر میرسد از پیشرفتهترین جنگنده آمریکا یعنی F-35 نیز برتر است. روسیه در این نمایش هوایی نشان داد در صنعت هوایی از آمریکا جلو زده است. ژنرال هالهورنبرگ Hal Hornburg"" فرمانده جنگ هوایی "نیروی هوایی ارتش آمریکا" در این خصوص با اعتراف به برتری جنگندههای روسی گفت "جنگندههای روسی در این مانور نشان دادند که از نمونههای آمریکایی بهتر عمل میکنند و این زنگ بیدارباشی برای آمریکا است".
او در ادامه گفت "فکر میکردیم تکنولوژی هوایی ما بسیار پیشرفتهتر از دیگران است و ما پیشرو در این زمینه هستیم ولی اینطور نیست".
سردار عبداللهی معاون ستاد کل نیروهای مسلح در جشنواره علمی باقر العلوم(ع) اعلام کرد که «در حدود دو هفته پیش نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران موشکی با برد 2000 کیلومتر با خطای 8 متر را آزمایش کرده است.» هرچند خبر معاون ستاد کل نیروهای مسلح با این توضیح وزیر دفاع همراه شد که «اخیرا» آزمایش موشکی با این میزان خطا نداشتهایم.
تاریخچه رقابت برای دقت بین بزرگان موشکی جهان
به صورت سنتی در دوره جنگ سرد و با توجه به این که در دو سوی پرده آهنین، موشک های بالستیک به طور خاص فقط برای حمل کلاهک های اتمی استفاده می شدند، مسئله دقت و به عبارتی نقطه زنی در موشک های بالستیک آنچنان مطرح نبود. امروزه نیز کشورهایی مثل آمریکا یا روسیه نیز در موشک های بالستیک برد بلند خود، خطایی در حدود 200 الی 300 دارند که با توجه به مسلح بودن آنها به سر جنگی هسته ای، این خطا عملا اهمیتی ندارد. البته در موشک بالستیک پرشینگ-۲ آمریکا با برد ۱۸۰۰ کیلومتر برای افزایش دقت در فاز نهایی از یک جستجوگر راداری استفاده شده که خطای این موشک را به ۵۰ متر کاهش داده اما بازهم این دقت در مقابل موشک های ایرانی موضوع قابل اعتنایی نیست.