نذر کرده ام،
یک روزی که خوشحال تر بودم،
بیایم و بنویسم که،
زندگی را باید با لذت خورد...
که ضربه های روی سر را باید آرام بوسید...
و بعد لبخند زد و دوباره با شوق راه افتاد...
یک روزی که خوشحال تر بودم،
می آیم و می نویسم که،
این نیز بگذرد...
مثل همیشه که همه چیز گذشته است و
آب از آسیاب و طبل طوفان از نوا افتاده است...
یک روزی که خوشحال تر بودم،
یک نقاشی از پاییز میگذارم،
که یادم بیاید زمستان تنها فصل زندگی نیست،
زندگی پاییز هم می شود، رنگارنگ، از همه رنگ...
یک روزی که خوشحال تر بودم،
نذرم را ادا می کنم،
تا روزهایی مثل حالا،
که خستگی و ناتوانی لای دست و پایم پیچیده است،
بخوانمشان،
و یادم بیاید که؛
هیچ بهار و پاییزی بی زمستان مزه نمی دهد،
و هیچ آسیاب آرامی بی طوفان...
:: موضوعات مرتبط:
شعر ,
,
:: برچسب‌ها:
"شعر" ,
"نذر" ,
"آموزش" ,
"تربیت" ,
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
